Zeven dingen die ik “geleerd” heb van Not That Kind Of Girl

1. Personages en mensen zijn twee verschillende dingen, maar Hannah Horvath en Lena Dunham lijken wel érg veel op elkaar.

2. Sommige verhalen kun je beter alleen maar delen met vrienden en familie. Ik doel op de verhalen waar je jaren later nog om kunt lachen met de mensen die er ook bij waren, maar waarvan anderen denken: wat is hier in hemelsnaam zo grappig/nostalgisch/wat dan ook aan? In Not that kind of girl staan iets te veel van dit soort verhalen.

3. Geen enkele gedachte is raar of uniek, behalve denken dat je raar en uniek bent omdat je haar denkt.

4. Lena wordt in het Engels uitgesproken als “Liena”. Ik heb altijd gewoon Lena gezegd en zal dat ook blijven doen, want ik vind het veel mooier.

5. Vader/moeder zijn is heel moeilijk, maar waarschijnlijk ook heel bevredigend.

6. Lena Dunham is een geweldige schrijver. Ik dacht het al en nu weet ik het zeker.

7. Vriendschap is zeldzaam en fantastisch.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *